ಧರ್ಮ ಎಂದರೆ

  ಧರ್ಮ ಎಂದರೆ ಮಾನವನು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಸನ್ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುವುದು. ಅದೇನೆಂದರೆ ಪ್ರೇಮ, ದಯೆ, ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಶಾರೀರಿಕವಾಗಿ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡದಿರುವುದು (ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆಯ ಮತ್ತು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು), ಮೋಸ ಮಾಡದಿರುವುದು, ಸುಳ್ಳು ಹೇಳದಿರುವುದು, ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಮತ್ತು ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಮಾಡುವುದು, ದಾನ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಅವಲಂಭಿಸುವುದು, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಿಂತನೆಗಳಾದ ಭಕ್ತಿ, ಧ್ಯಾನ ಮುಂತಾದ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಅವಲಂಭಿಸುವುದು. ಈ ರೀತಿ ಸಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುವುದೇ ಧರ್ಮಬದ್ಧವಾದ ಜೀವನ. ಧರ್ಮಬದ್ಧವಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸಿದರೆ ಕರ್ಮ ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಕರ್ಮ ಎಂದರೆ ಮಾನವನು ಮಾಡುವ ಒಳ್ಳೆಯ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪ್ರತಿಫಲ. ಕರ್ಮ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕದಿದ್ದರೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಕರ್ಮವೇ ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ನಾಂದಿ. ಕರ್ಮಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪುನರ್ಜನ್ಮಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿ ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ಮದ ಪ್ರತಿಫಲಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವನು. ಧರ್ಮಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುವವನಿಗೆ ಕರ್ಮ ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಕರ್ಮವಿಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮ ಸ್ವರೂಪಿಯಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಚೈತನ್ಯವು, ವಿಶ್ವಚೈತನ್ಯವಾದ ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲಿ ಲಯವಾಗುವುದು. ಇದೇ ಮೋಕ್ಷ. ಹೇಗೆ ಉಗಮವಾದ ನದಿಯು ಸತತವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಾ ಕೊನೆಗೆ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಸೇರಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಲಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಇನ್ನಿಲ್ಲವಾಗಿ ಸ್ಥಿರತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದೋ ಹಾಗೇ. ಇದೇ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಂಭಗಳಾದ ಧರ್ಮ, ಕರ್ಮ, ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷ.